In de loop van 2019 heb ik gewerkt het in het 19de eeuwse Le Grand Hornu, het mijngebouw en dorpje zijn een UNESCO world heritage site. Voor mijn bijdrage aan Nature morte / Nature vivante kreeg ik de beschikking over Les Ecuries.
Les Ecuries is een indrukwekkende ruimte in het museum. Geïnspireerd door de geschiedenis van Le Grand Hornu heb ik een eerste stap gezet om al mijn keramisch werk dat nog in mijn bezit is vanaf nu te beschouwen als grondstof voor toekomstig werk.

Terril 2019 is de eerste stap van een radicaal statement waarvoor terrils of mijnbergen in de Borinage model staan. Al mijn keramisch werk van de afgelopen 40 jaar heb ik zorgvuldig opgestapeld tot een heuvel, Terril 2019.

Tijdens de laatste week van de tentoonstelling is Terril 2019 getransformeerd tot gruis.

Het proces van concept tot de installatie van Terril 2019 is gedocumenteerd in een magazine In a Lifetime. 

Crushed